از همان دوران افسانه‌ای یونان باستان، ددالوس پرنده، تاکنون، مردم همواره به پرواز آرزومند بودند. بعضی از آنها باور داشتند که با تقلید از حرکات پرندگان و بال زدن آنها، می‌توان به پرواز رسید.

از زمان عباس ابن فرناس ، مخترع مسلمان، حدود سال ۸۴۰ میلادی و در طول قرون وسطا، بسیاری از پژوهشگران بی‌پروا، بال‌هایی به خود بسته و از بالاهای برج‌ها یا تپه‌ها به هوا پریدند، هرچند اغلب به زمین سقوط می‌کردند.

امروزه، در سراسر جهان، هواپیماهای سبک تک‌موتوره برای آموزش خلبانان، حمل‌ونقل در مناطق دوردست و فعالیت‌های تفریحی پرواز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این هواپیماها اکثراً ساختار ساده‌ای دارند که شامل بال ملخی ثابت و یک سطح فرود است.

طراحی این هواپیماها به طور کلی یکنواخت است و تا حدی با روش‌های ابتدایی کار می‌کنند.

تنها مواد اولیه جدیدی در آنها استفاده می‌شود و از آلیاژهای آلومینیوم و انواع پلاستیک در جایگزینی سنتی چوب و پارچه استفاده می‌شود.